Zabiegi

Metody leczenia torbieli włosowej

Jest wiele metod leczenia torbieli włosowej, ale różnią się one między sobą zarówno pod względem szybkości gojenia rany, jakości życia po operacji oraz ryzyka nawrotu choroby.

Sama torbiel włosowa jest zapalną chorobą skóry i tkanki podskórnej w okolicy międzypośladkowej i jest spowodowana głównie budową anatomiczną tej części ciała – pojawia się ona najczęściej u osób z głęboką i ciasną szparą międzypośladkową. Oczywiście dochodzą do tego inne czynniki takie jak nadpotliwość, siedzący tryb życia i choroby skóry (wyprysk, trądzik odwrócony itp.).

Samo wycięcie torbieli jest bardzo często niewystarczające, ponieważ bez usunięcia czynników ryzyka może się ona pojawić ponownie. Nie oznacza to, jak się często mylnie przyjmuje, że nie została ona usunięta w całości i „odrosła” – torbiel włosowa mogła się zbudować od nowa z powodu tych samych czynników co za pierwszym razem.

Należy pamiętać, że głównym czynnikiem, a przy okazji często jedynym, który można trwale chirurgicznie zmodyfikować, jest głębokość szpary międzypośladkowej. Każda z metod, które nie prowadzą do spłycenia szpary, będzie się charakteryzować podwyższonym ryzykiem nawrotu choroby (w skrajnych przypadkach nawet do 50%)!

Jest wiele metod leczenia torbieli włosowej, ale różnią się one między sobą zarówno pod względem szybkości gojenia rany, jakości życia po operacji oraz ryzyka nawrotu choroby.

Podczas ustalania planu leczenia torbieli włosowej staramy się zachować trzy główne cele:

1. Leczenie rany

Gojenie rany powinno być jak najszybsze a pielęgnacja rany powinna być prosta i nie wymagać specjalistycznej pomocy pielęgniarskiej a jedynie asysty domowników.

2. Jakość życia

Jakość życia po operacji powinna być na tyle wysoka, żeby pacjent był w stanie funkcjonować w miarę normalny sposób, był w stanie siedzieć, kąpać się pod prysznicem, spać na plecach, jeździć samochodem, chodzić i wykonywać pracę nie wymagającą większego wysiłku fizycznego

3. Ryzyko nawrotu

Ryzyko nawrotu choroby powinno być jak najniższe.

Aspekt estetyczny

Dodatkowo ważną kwestią jest również aspekt estetyczny – okolica rany pooperacyjnej i kształt pośladków powinien być jak najbardziej zbliżony do naturalnego, blizna powinna być jak najmniej widoczna, należy unikać rozległych, szerokich blizn, zwłaszcza biegnących w poprzek szpary międzypośladkowej.

Każda z metod leczenia ma swoje plusy i minusy, dlatego bardzo ważne jest przedyskutowanie z pacjentem wszystkich „za” i „przeciw”, ponieważ każdy może mieć inne oczekiwania i priorytety dotyczące wyników leczenia.

Zabieg SiLaC

Laserowa ablacja torbieli włosowej (z ang. sinus laser closure – SiLaC) to małoinwazyjna technika operacyjna polegająca na oczyszczeniu rany torbieli z bakterii, włosów, ropy i ziarniny, co umożliwia gojenie się tkanek i w konsekwencji zarośnięcie jamy torbieli. Dużą zaletą metody jest niewielka rozległość zabiegu, który jest ograniczony tylko do jamy torbieli oraz niewielkie, dość dobrze gojące się rany, których czas gojenia z reguły dochodzi do 4-6 tygodni. Dzięki niewielkiej ingerencji efekt kosmetyczny jest bardzo dobry – wygląd pośladków pozostaje właściwie niezmieniony.

Zabieg Bascom Cleft Lift

Plastyka szpary międzypośladkowej sposobem Cleft Lift (zwana również Bascom II – od nazwiska twórcy metody) jest metodą, która w największym zakresie wypełnia założenia medyczne leczenia a równocześnie pozostawia korzystny efekt estetyczny. Bezpośrednio po operacji pacjent może wstać i samodzielnie się ubrać, może od razu siadać na pośladkach i chodzić. Nie ma potrzeby pozostawania w Klinice na dłużej, po operacji i po udzieleniu dalszych wskazówek pacjent może opuścić Klinikę i wrócić do domu. Ponadto technika Cleft Lift znajduje zastosowanie praktycznie w każdym stadium choroby, od niewielkich zmian w tkance podskórnej po rozległe otwarte rany i zniekształcenia z bliznami po poprzednich, nieudanych operacjach. Dzięki modyfikacji tej techniki przez doktora Immermana pozwala ona również z powodzeniem zamknąć rany dochodzące do samego brzegu odbytu.

Porównanie metod leczenia torbieli pilonidalnej

Proste wycięcie SiLaC Bascom Cleft Lift
Powrót do normalnej aktywności po operacji powyżej tygodnia od razu od razu
Czas gojenia rany kilka miesięcy 4-6 tygodni 1-2 tygodnie
Ryzyko nawrotu po leczeniu 50% 15-17%
(3 lata)
1-2%
(3 lata)
Skuteczność leczenia 50% 85-87% 98-99%
Ryzyko powikłań po leczeniu 31% poniżej 1% poniżej 1%
Zmiana wyglądu okolicy operowanej przy gojeniu otwartym czasem widoczne blizny bez zmian niewielkie, prawie niewidoczne blizny spłycona szpara zachowany kształt pośladków blizna mało widoczna
Rodzaj znieczulenia ogólne/rdzeniowe miejscowe miejscowe
Czas hospitalizacji zazwyczaj 2-7 dniowy pobyt w szpitalu brak brak

Torbiel włosowa jest źródłem Twojego bólu i dyskomfortu?

Dowiedź się więcej o schorzeniu oraz dostępnych metodach leczenia.

Pozostałe metody leczenia

Jest wiele innych metod leczenia choroby pilonidalnej i pomimo tego, że niektóre z nich wykonywane są bardzo często to zarówno wyniki gojenia jak i odległe efekty nie są zadowalające.

Najczęściej wykonywanym zabiegiem (na całym świecie) jest proste wycięcie torbieli włosowej z pozostawieniem otwartej, ziarninującej rany. Ta metoda jest tak rozpowszechniona, że większość pacjentów utożsamia ją z „metodą chirurgiczną’ i od razu szuka metod alternatywnych (np. metody laserowej). Pomimo powszechności jej stosowania wyniki leczenia są niezadowalające – po operacji pozostaje głęboka, rozległa rana, której czas gojenia sięga kilku miesięcy, a w skrajnych przypadkach nawet lat. Tak długi czas pozostawiania otwartej rany w dość bliskiej okolicy odbytu powoduje nawracające infekcje ropne i wtórne uszkodzenie skóry w jej okolicy spowodowane stanem zapalnym i nieustającym wysiękiem wydzieliny krwisto-ropnej. Pomijając już kwestię uciążliwości pielęgnacji takiej rany, to wyniki w dłuższym okresie czasu są również niezadowalające a ryzyko nawrotu po wygojeniu sięga nawet do 50%. Obie te rzeczy wynikają z pozostawienia głębokiej szpary międzypośladkowej, która po operacji może być dodatkowo pogłębiona. Szycie rany po prostym wycięciu też nie rozwiązuje opisanych problemów, gdyż rana w linii pośrodkowej, w głębokiej szparze, goi się trudno i najczęściej dochodzi do jej wtórnego otwarcia, infekcji i otwartego gojenia przez ziarninowanie.

Operacja z przemieszczeniem płata skórno-tłuszczowego z pośladka sposobem Limberga, przy jej prawidłowym wykonaniu, daje stosunkowo niski odsetek wznowy, jednak jest to rozległa operacja, raczej wymagająca kilkudniowego pobytu w szpitalu, znacznie ograniczająca aktywność w okresie pooperacyjnym a poza tym pozostawiająca na pośladkach rozległe, nieestetyczne blizny, które zmieniają w znaczący sposób wygląd tej okolicy.

Debridment czyli oczyszczenie jamy torbieli jest zabiegiem w swoich założeniach podobnym do ablacji laserowej. W zależności od dokładności wyczyszczenia jamy torbieli można osiągnąć podobne rezultaty.

Inne zabiegi – plastyka z użyciem płata pośladkowego, plastyka V-Y – są wykonywane niezmiernie rzadko, a ich efekty zarówno medyczne jak i kosmetyczne są z reguły niezadowalające.

Poznaj koszty leczenia

Wiemy jak ważny dla pacjenta jest okres rekonwalescencji oraz poczucie bezpieczeństwa i świadomość, że rekonwalescencja przebiega prawidłowo dlatego koszt zabiegu obejmuje wizyty kontrolne w ciągu całego procesu gojenia się rany pooperacyjnej.

Konsultacja proktologiczna w Centrum Pilonidalnym